İŞ VE SOSYAL GÜVENLİK HUKUKU
İş Hukuku, işçi ve işveren arasındaki ilişkileri hukuki zeminde düzenleyen, işçi ve işveren haklarını ortaya koyan hukuk dalıdır.
Sosyal Güvenlik Hukuku ise bireylerin anayasal bir hak olan sosyal güvenlik hakkının korunmasını amaçlayan bu amaçla sosyal risklerin azaltılmasını ve toplum refahının artırılmasını amaçlayan hukuk dalıdır.
İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku’nun kaynakları şunlardır;
- C. Anayasası
- 4857 sayılı İş Kanunu
- 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu
- 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi, Grev ve Lokavt Kanunu
- 5953 sayılı Basın İş Kanunu
- 854 sayılı Deniz İş Kanunu
- 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu
- 7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu
- 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’ndaki iş sözleşmesine ilişkin hükümler
- Yargıtay uygulaması
- İş Sözleşmesi ve toplu iş sözleşmesi
- İç Yönetmelikler
- İşyeri uygulamaları
İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Konusu Davalar
- İşçilik alacakları davası (kıdem, ihbar, ubgt, fazla mesai, ücret alacağı)
- Kötü niyet tazminat davası
- İşe iade, işe iade olunmadığı takdirde boşta geçen süre ücreti, işe başlatmama tazminatı kaynaklı dava
- Sendikal tazminat davası
- İş kazası veya meslek hastalığından kaynaklı tazminat
- Hizmet tespit davası
- Sigorta rücu davası
İş Hukuku ve Arabuluculuk
7036 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu madde 3 gereği; kanuna veya toplu iş sözleşmesine dayanan işçi veya işveren alacağı ve tazminatı ile işe iade talepli uyuşmazlıklar dava şartı kapsamında arabuluculuğa tabidir. Diğer bir ifadeyle kanunda yer alan uyuşmazlıklar sebebiyle açılacak bir davada zorunlu arabuluculuk yoluna başvurulmamış olması dava şartı yokluğundan davanın reddine sebep olur.
Sosyal güvenlik hukukundan kaynaklı davalarda ise T.C. Anayasası madde 60’ta güvence altına alınan sosyal güvenlik hakkına dayanması sebebiyle dava şartı arabuluculuğa tabi değildir.
